Το Σάββατο 2 Απριλίου, στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, παρουσιάστηκε η μοναδική μαγική κολλεξιόν του ΄Νίκου και του Τάκη. Σχεδιάστηκε για τις λευκές νύχτες του επόμενου χειμώνα αλλά είμαι σίγουρη, πως και τις καυτές νύχτες του καλοκαιριού τα περισσότερα κομμάτια της collection μπορούν να φορεθούν.
Για τους άνδρες προτείνεται ακόμη η γραββάτα, αλλά δεν κάνει έντονη αντίθεση με το χρώμα του πουκαμίσου. Έτσι από μακρυά δεν διακρίνεται, ώσπου να εξαφανισθεί τελείως.
Το χρώμα που επικρατούσε ήταν το λευκό και το ασημί. Τα μακρυά φορέματα με ασημένιες λεπτομέρειες μπορεί να έχουν διαχρονική αξία. Κάποια με ένα πέπλο θα μπορούσαν να φορεθούν και σα νυφικά.
Το τελευταίο φόρεμα ήταν νυφικό και είχε ένα υπέροχο λευκό πέπλο, που έπεφτε αρχοντικά καλύπτοντας το πίσω μέρος, χωρίς να σέρνεται στην πασαρέλα.
Την παράσταση έκλεψαν δύο χαριτωμένα μικρά κοριτσάκια, που έκαναν τα παρανυφάκια.
Ζήτω το λευκό, μακρυά το μαύρο, τα μαύρα σακκάκια, τα μαύρα ταγιέρ. Στη Βουλή παρατηρεί κανείς όλο άνδρες με μαύρα κουστούμια, που στη μέση κρέμεται γραββάτα σε έντονο χρώμα, που και που βλέπεις γυναικείες φιγούρες με συνήθως σκούρα επίσης ρούχα.
Το μαύρο ή το σκούρο γενικά χρώμα προσπαθεί να καλύψει θαρρείς τους λεκέδες από τις κομπίνες, ενώ το λευκό συμβολίζει τη διαφάνεια, την αγνότητα της ψυχής και των προθέσεων. Φανταστείτε τη Βουλή ντυμένη στα άσπρα! Και οι βουλευτές με ή χωρίς γραββάτα να φορούσαν λευκά στο σώμα και στη ψυχή.
Πρέπει να είναι η Ελλάδα περήφανη, που έχει τέτοιους σχεδιαστές και η Βουλή θα έμοιαζε με πανέμορφο χιονισμένο τοπίο κι οι Βουλευτές στα λευκά σαν άγγελλοι. Σύμφωνα με τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολομό εδώ θα ταίριαζε το "Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελλικά πλασμένος" και στη συνέχεια θα μπορούσαμε να ακούσουμε και τον Εθνικό Ύμνο και να δούμε τη γαλανόλευκη σημαία μας να κυματίζει περήφανα, ένα σύμβολο για το οποίο χύθηκε τόσο αίμα μέσα σε άλλες παγερές νύχτες μες τα χιόνια για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι!
Για τους άνδρες προτείνεται ακόμη η γραββάτα, αλλά δεν κάνει έντονη αντίθεση με το χρώμα του πουκαμίσου. Έτσι από μακρυά δεν διακρίνεται, ώσπου να εξαφανισθεί τελείως.
Το χρώμα που επικρατούσε ήταν το λευκό και το ασημί. Τα μακρυά φορέματα με ασημένιες λεπτομέρειες μπορεί να έχουν διαχρονική αξία. Κάποια με ένα πέπλο θα μπορούσαν να φορεθούν και σα νυφικά.
Το τελευταίο φόρεμα ήταν νυφικό και είχε ένα υπέροχο λευκό πέπλο, που έπεφτε αρχοντικά καλύπτοντας το πίσω μέρος, χωρίς να σέρνεται στην πασαρέλα.
Την παράσταση έκλεψαν δύο χαριτωμένα μικρά κοριτσάκια, που έκαναν τα παρανυφάκια.
Ζήτω το λευκό, μακρυά το μαύρο, τα μαύρα σακκάκια, τα μαύρα ταγιέρ. Στη Βουλή παρατηρεί κανείς όλο άνδρες με μαύρα κουστούμια, που στη μέση κρέμεται γραββάτα σε έντονο χρώμα, που και που βλέπεις γυναικείες φιγούρες με συνήθως σκούρα επίσης ρούχα.
Το μαύρο ή το σκούρο γενικά χρώμα προσπαθεί να καλύψει θαρρείς τους λεκέδες από τις κομπίνες, ενώ το λευκό συμβολίζει τη διαφάνεια, την αγνότητα της ψυχής και των προθέσεων. Φανταστείτε τη Βουλή ντυμένη στα άσπρα! Και οι βουλευτές με ή χωρίς γραββάτα να φορούσαν λευκά στο σώμα και στη ψυχή.
Πρέπει να είναι η Ελλάδα περήφανη, που έχει τέτοιους σχεδιαστές και η Βουλή θα έμοιαζε με πανέμορφο χιονισμένο τοπίο κι οι Βουλευτές στα λευκά σαν άγγελλοι. Σύμφωνα με τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολομό εδώ θα ταίριαζε το "Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελλικά πλασμένος" και στη συνέχεια θα μπορούσαμε να ακούσουμε και τον Εθνικό Ύμνο και να δούμε τη γαλανόλευκη σημαία μας να κυματίζει περήφανα, ένα σύμβολο για το οποίο χύθηκε τόσο αίμα μέσα σε άλλες παγερές νύχτες μες τα χιόνια για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου